De fietspuzzeltocht

Ik heb meegedaan aan een fietspuzzeltocht.

Het afgelopen weekend stond Wouwse Plantage in het teken van festiviteiten. Zoals sommigen weten, ben ik penningmeester van het bewonersplatform, een soort dorpsraad. Naast belangrijke zaken als (verkeers)veiligheid, mobiliteit, eenzaamheid, onderhoud van de openbare ruimte etc. houden we ons ook bezig met leuke dingen. In september is er altijd een weekend met een aantal vaste activiteiten.

Op de vrijdagavond was er een zogenaamd bierfeest in een hele grote tent in een weiland direct buiten het dorp. Dat is een soort feest dat uit Duitsland is over komen waaien en nu in Nederland sterk aan populariteit wint. Het is er speciaal voor de jongeren in ons dorp en ook wel daar buiten. Ik weet niet hoe ze het in Duitsland vieren, maar zoals het in Nederland wordt gedaan is aan mij niet besteed. Het feest bestaat namelijk louter uit bier drinken uit hele grote pullen en muziek die we in mijn jeugdtijd ongelofelijk "not done" vonden. Nederlandstalige en Duitstalige schlagermuziek die snoeihard gedraaid wordt waardoor iedere conversatie onmogelijk is. Kennelijk vinden de bezoekers conversatie niet belangrijk en bestaat de lol uit die bierpullen en spelletjes zoals bierpulschuiven. Ik ben er wel een uurtje geweest omdat ik me als penningmeester een beetje verplicht voel om een gevoel te krijgen hoe groot de omzet gaat worden, of dat de omzet wellicht gaat tegenvallen.

Op zaterdag waren er de jaarlijkse Pinse Highland Games. Pins slaat op de historische bijnaam van Wouwse Plantage: "Pindurp". Waar het woord Pin vandaan komt, leg ik een andere keer uit. Bij de Highland Games strijden  teams van 6 personen tegen elkaar met sporten zoals rotsblok gooien, hooibaal opsteken, trekkerband omgooien, boomstamslalom, natuurlijk touwtrekken (het leukste spel) en nog enkele andere. We hadden dit jaar 9 teams.  Het geheel wordt begeleid door een professionele Highland Games ploeg. 

Aan het eind van de middag konden deelnemers en bezoekers en andere dorpsbewoners aanschuiven voor een dorpsBBQ. Ik zelf was belast met het uitdelen van vlees. We hadden twee vleesuitdelers en twee salade-uitdelers. Aansluitend aan de BBQ was er de mogelijkheid om te dansen tijdens een "Back to the eighties Party". Met muziek uit onze jonge jaren op een volume waarbij nog wel conversatie mogelijk was. 

Ook de zondag was volledig volgepland. 's Morgens om 10 uur was de start van de "Tour de Pink". Een MTB-tocht door het bos van Wouwse Plantage exclusief voor dames, liefst in het rose. Pink slaat zowel op rose als op Pin. Aan deze 30 km lange MTB-tocht deden dit jaar maar liefst 130 dames mee. Variërend in leeftijd van 12 tot 60+. Bij de finish reden ze door een Arc van rose balonnen, waarna ze getrakteerd werden op een rose ijsje en een glaasje rosé. 

Nadat de laatste dame gefinisht was, stond er een high tea voor 140 personen klaar. 

Onze huisfotograaf Kees maakt natuurlijk veel mooiere foto's dan ik met mijn smartphone, maar daar kon ik niet op wachten. 

De laatste activiteit was een fietspuzzeltocht, samengesteld door ons lokale quizmaster en puzzeltochtontwikkelaar Adri. Hij had op een route van 25 km ongeveer 30 objecten of situaties gefotografeerd en op een A4 geprint, in willekeurige volgorde. Wij moesten die plaatjes herkennen en de daarbij behorende letter op een formulier invullen. Door een aantal van die letters samen te voegen ontstond er dan een  woord. Brandstofcel was de oplossing. 
Bij de uitslag bleek dat deze puzzeltocht echt niet van ons niveau was. Wij eindigden namelijk op de laatste plaats. Wat de pijn enigszins verzachtte was dat we ex equo op de laatste plaats eindigden, dat wil zeggen met nog twee teams. Het was zo moeilijk dat het volgens mij onmogelijk was om alles goed te hebben zonder voorkennis. Toch waren er veel teams die meer goed hadden dan wij en er was er zelfs één die alles goed had. Ik heb er slecht van geslapen.
Marleen en ik fietsten natuurlijk op onze non-elektra bikes. Vijf andere mensen fietsen met ons mee op elektrische fietsen. Die moesten heel erg hun best doen om niet steeds te demarreren. Ik houd het er op dat we zo weinig goed hadden omdat we te veel bezig waren om die elektrische fietsen bij te houden. Nu ik me dat realiseer zal ik beter slapen. Volgend jaar zal het beter gaan want dan zal ik hoogst waarschijnlijk, vrijwel zeker ook op een e-bike meedoen. Marleen beweert van niet, maar ze heeft nog een jaar de tijd om van gedachten te veranderen.

Morgen wordt het hout voor de fietsenstalling geleverd en kunnen we aan de slag.
Details volgen.