De naam

Er moest nog een naam worden bedacht voor het "bouwwerk". 
We zouden het gewoon de schuur kunnen noemen. Maar we hebben al een schuur(tje). Schuur 1 en schuur 2 dan. Dat klinkt een beetje raar. Tevens ligt verwarring op de loer want welke is dan 1 en welke is 2. Schuur valt dus af.
Fietsenhok? Nee, het woord hok vind ik niet passen bij alle energie die er in is gestoken. Bij hok denk ik aan kolenhok of kippenhok. Maar niet aan fietsenhok. Valt ook af dus.
Fietsenstalling misschien? Dat woord doet me eerder denken aan zo'n grote ruimte met honderden fietsen er in zoals bij het NS-station. Dat woord dekt ook niet echt de lading. 

In mijn vorige bijdrage had ik de vraag gesteld of iemand de deur herkende? Alleen lezers uit de directe omgeving zouden het antwoord op die vraag kunnen weten. Anderhalf jaar geleden is ons dorpshuis De Spil ingrijpend verbouwd door een schare vrijwilligers. 
Het oude dorpshuis was een somber oubollig gebouw. Na de verbouwing lijkt het soms wel een restaurant, maar dan zonder menukaart. Volgens mij het mooiste dorpshuis van Nederland.
Een van de twee deuren die de ingang van de oude Spil vormden, is nu de toegangsdeur van ons nieuwe fietsenverblijf. 

Voor en na de verbouwing

Tijdens de sloop stonden die groene deuren op de bovenste foto op de nominatie om naar de milieustraat te gaan. Maar Piet, mijn steun en toeverlaat bij het bouwen van mijn fietsenverblijf, dacht "zo'n mooie hardhouten deur met veiligheidsglas er in gooien we toch niet zo maar weg. Dus Piet nam de deuren mee naar huis. En nu is een van die deuren na enige aanpassing in de maatvoering de toegang tot ons fietsenverblijf en is inmiddels geschuurd en van een nieuw kleurtje voorzien. Een oude deur in een nieuw jasje dus. De herkomst van de deur leek ons een mooi aanknopingspunt voor een naam. 

Natuurlijk wordt de naam niet dorpshuis Krook of iets dergelijks. We hebben geen horeca vergunning. 

 

Saloon leek ons wel leuk. Maar gezien de sticker op de deur en omdat het een onderkomen is, speciaal gemaakt voor een elektrische fiets, is het "de e-saloon" geworden. 

Klaar, nu nog de naam

Het bouwwerk is klaar. Het ging op het eind wel een beetje traag, maar dat had o.a. te maken met het weer. De deur kon alleen maar geschilderd worden als het minimaal anderhalve dag dag droog zou blijven. Dat is gelukt.

Er moet nog wel een beetje opgeruimd worden en Marleen heeft ook een plekje gereserveerd voor enkele ezels die ze af en toe nodig heeft bij een workshop. 
Het hout voor de haard kan nu op een efficiënte en stabiele manier opgeslagen worden.

Lezers uit de omgeving kunnen de deur herkennen, ondanks de andere kleur. Wie weet waar deze deur vandaan komt???

Nu moet er alleen nog een naam op het bouwwerk komen. Wij geven onze hokken een naam. Op ons schuurtje waar o.a. het tuingereedschap wordt opgeborgen, staat "het Timmerhuis", genoemd naar onze vorige kat Timmer die we helaas 3 weken voordat Herman in ons leven kwam, hebben moeten laten inslapen. 
Op het schuurtje staat ook nog een spreuk, netjes met het sierlijke handschrift van Marleen geschilderd:

 "de beste kat kan een keer een muis missen". 

Een naam voor ons nieuwste bouwwerk hebben we al bedacht en die heeft een relatie met de vorige bestemming van de deur. Dat verklap ik pas als de naam er op staat. 
Misschien ook nog wel een spreuk, zo iets als "de beste fietser gaat wel eens op z'n bek". Maar daar moet ik nog eens goed over nadenken. Natuurlijk houd ik me aanbevolen voor leuke suggesties (suggesties kunnen onder in het reactieveld wordt ingevuld).

Als je heel goed naar de foto's kijkt, dan zie je al mijn vervoermiddel van de toekomst staan (en daarmee bedoel ik niet mijn fiets!). Je moet ten slotte goed voorbereid zijn.

Alleen nog schilderen

De fietsenstalling is bouwtechnisch klaar. De fietsen staan er in en hij kan op slot. Nu moet de deur nog geschilderd worden, het houtwerk een tweede keer gebeitst en aan de buitenzijde moet nog een nieuwe opslag voor het openhaardhout gemaakt worden. 

De fiets doet het geweldig, daar ben ik heel tevreden over. Ik zal af toe verslag doen van een mooie rit.

Hij is er!!!

De fietsenstalling is weer een stukje verder gevorderd. Het raamwerk van de voorzijde, inclusief het kozijn voor de deur, staan. De deur zelf is er ook en past precies in het kozijn. Zaterdag of maandag moet het klaar zijn.

Vandaag heb ik ook de fiets opgehaald. Helaas kreeg ik onderweg een buitje regen op mijn hoofd, maar dat was gewoon beginnerspech. Hij fietst geweldig en ziet er ook mooi uit. Omdat de fietsenstalling nog niet klaar is, heeft Marleen toegezegd dat mijn aanwinst `tijdelijk` in haar atelier geparkeerd mag worden. Wat is ze toch geweldig!

Via de website fietsknooppunt kan je een handige app op je telefoon zetten. Thuis op de computer zet je een route uit van fietsknooppunten, eenvoudig door ze aan te klikken. Je ziet dan direct de afstand. Als je de route vervolgens opslaat, staat hij ook op je telefoon. Als je gaat fietsen klik je op die app op start en dan gaat de gps aan en werkt het als een TomTom. Een vriendelijke dame vertelt je welk knooppunt je nadert en welk knooppunt je moet gaan volgen. Werkt prima. 
Ik had op de weg van Hoogerheide, waar ik de fiets heb gekocht, naar Wouwse Plantage een alternatieve route uitgezet met deze app. In dit geval leidde het helaas ook tot een bui regen omdat ik door die route langer dan noodzakelijk onderweg was.
Hij is nu ingewijd en is het de bedoeling om hem veel te gaan gebruiken.
Maar nu nog even de fietsenstalling afmaken. Details volgen.

De bouw

Gisteren hebben we een flinke stap voorwaarts gemaakt. Nadat al het hout in de beits gezet was, kon nu het bouwen beginnen. Onder de bezielende en deskundige leiding van Piet is de fietsenstalling voor ca. 75% gereed. 
Eerst moest het raamwerk opgezet worden.

Een dak, een vloer en een muur waren er al. Dus moesten er 3 wandjes gezet worden. Eerst de achterwand.

Daarna de lange latten op maat zagen en schroeven maar. Spijkeren is echt ouderwets, alles moet geschroefd worden. Als je nog eens gaat verhuizen, kan je het bouwwerk gewoon weer uit elkaar halen. Kruiskopschroeven zijn ook ouderwets. Torque schroeven zijn helemaal in. Alhoewel ik ook lees dat je torque niet schrijft als torque, maar als torx. Wie er gelijk heeft weet ik niet, maar ze draaien wel lekker.

Iedere keer goed kijken of de delen wel goed op elkaar aansluiten voordat er geschroefd kan worden.

Weer een wandje klaar.

Even de binnenkant inspecteren

Herman komt ook even inspecteren. Misschien een leuk onderkomen voor de winter.
De voorzijde met deur moet nog even wachten. Piet heeft het druk en komt pas weer over ongeveer een week. Dan moet het afgerond kunnen worden.
Mocht iemand denken, die Louis dat is een handige knutselaar........die heeft het mis. Piet is de man met de gouden handen, ik ben slechts het hulpje.

Vandaag zijn Marleen en ik naar de fietsenwinkel geweest. Ik wilde nog even naar mijn aanstaande fiets kijken en een en ander bespreken met de verkoper. Die vroeg aan Marleen op welke fiets zij een oogje had. Marleen antwoordde dat ze absoluut geen interesse had in een elektrische fiets. Zij blijft bij haar gewone fiets. De verkoper staarde haar verbijsterd aan en zei: "U weet niet wat u mist!!!"
Nadat hij uitgebreid en smakelijk vertelde over de mogelijke fietstochtjes begon de twijfel voorzichtig toe te slaan bij Marleen en is een zaadje geplant voor een omslag. Gelukkig is de fietsenstalling ontworpen op groei. 

Volgende week dinsdag ga ik een paar uur fietsen als laatste test.

Klassiek afstappen

Al het hout is geschilderd, althans in de beits gezet. Maar nu is het door regen en wind niet het juiste moment om te gaan timmeren. Het weekend is al helemaal vol gepland, dus wordt het volgende week voordat we met bouwen kunnen beginnen.

Eerst nog over de fiets. Ik heb al eerder geschreven dat ik zo'n klassieke herenfiets met stang liever niet heb. Nu heb ik een mooie fiets gezien, de Cube. Deze fiets is er in verschillende modellen:

De traditionele herenstang

De lage instap

En een fiets met een soort transgenderstang

Dit is iets tussen dames- en herenmodel in. Wel met een heel mooi weggewerkte accu.
De vraag is, hoe moet ik gaan afstappen? Moet ik toch maar naar de klassieke manier van afstappen?

klassiek afstappen

Aangezien ik al jaren op een gewone damesfiets rijd, zou ik dat klassiek op- en afstappen weer moeten gaan oefenen. Maar ja, zo'n lage instapfiets geeft me een beetje het gevoel van licht gehandicapt of 85+ en zo voel ik me echt nog niet. Dus moet ik misschien toch maar voor zo'n transgendermodel kiezen. Dan lijkt het toch nog een beetje op een herenfiets, maar kan ik gewoon stoppen en afstappen zonder dat ik het risico loop dat die stang me op een keer pijnlijk treft op een plek waar ik erg zuinig op ben.
Ik moet er nog een paar nachtjes over slapen en dat kan omdat het geplande bouwwerk nog niet klaar is.

Zagen en schilderen

Vorige week ben ik met mijn vriend Jan naar een fietsenwinkel geweest om me te oriënteren. Ik had tevoren een wensenlijstje opgesteld waar een fiets aan zou moeten voldoen. En ik had ook diverse testresultaten bekeken, o.a. van de consumentenbond en de fietsersbond. De fietsen die goed uit de tests kwamen, had ik ook op mijn lijstje staan. Twee van mijn wensen waren:

• naafversnelling (dus geen derailleur)
• een sportieve fiets

Deze wensen bleken onverenigbaar te zijn. Sportieve fietsen hebben per definitie een derailleur. 
Een van de fietsen die goed uit de diverse tests kwam, was de Gazelle Orange. In de winkel stond de Gazelle Orange XM te koop voor -30% omdat de fiets gebruikt was als probeerfiets. Dat scheelde €1000 want die fiets (wordt het paradepaardje van Gazelle genoemd) kost normaal €3200. Interessant aanbod dus. Deze fiets was uitgerust met een elektronische versnelling, de zogenaamde Nuvinchi versnellingsnaaf, hetgeen de fiets bijzonder maakt. Ik ben later op het internet gaan zoeken of zo'n elektronische versnelling bevalt en welke voordelen dat oplevert. Voordelen heb ik niet kunnen vinden, wel heel veel ellende.  Zo veel dat ik deze fiets zeker niet ga kopen. Voor wie geïnteresseerd is in al dit fietsenleed, kan via onderstaande link reacties van gebruikers lezen:

Nuvinchi versnelling

Vervolgens heb ik me verdiept in de diverse fietsmerken. Ook nu schrok ik erg van de vele, vooral kostbare problemen die de trotse bezitters van een elektrische fiets te verwerken krijgen. Als voorbeeld geef ik de fora van Gazelle en Flyer:

problemen met Gazelle  

problemen zeer dure Flyer fietsen 

Op dit forum van www.elektrischefietsen.com vind je van veel merken pagina's vol met fietsenleed. Is er dan geen enkele elektrische fiets waarmee je onbezorgd op pad kan gaan? Het zijn vooral de mensen met pech die hun ervaringen op zo'n forum zetten, de tevredenen lees je veel minder. Maar er is een merk waarvan je heel weinig leest en wat je leest is heel positief. Dat is Cube. Nu is Cube een merk dat veel minder verkocht wordt in Nederland dan de traditionele merken als Gazelle, Batavus, Sparta etc. Waarschijnlijk komt dat omdat Cube zeer sportieve fietsen maakt. Het is oorspronkelijk een fabrikant van racefietsen en mountain bikes. Maar goed, wat ik er van heb gelezen en de ervaringen van gebruikers die ik persoonlijk ken, stemmen mij vrolijk. Inmiddels heb ik er al een geprobeerd. 

Maar eerst moet de stalling klaar zijn.

Afgelopen dinsdag is het hout afgeleverd.

Piet en ik hebben samen het hout voor het grootste deel op maat gezaagd zodat ik het makkelijker op kan slaan en schilderen.

Vervolgens ben ik het hout in de beits gaan zetten. Eerst de regels, daarna de latten. Daar ben ik nog niet klaar mee. In de loop van deze week moet die klus af zijn en kunnen we beginnen met de daadwerkelijke bouw.

Het kan alleen in porties omdat het nu regent en dus kan schilderen alleen onder een afdak. 
Ik had gekozen voor Zweedse rabatdelen van Douglashout. Heel mooi, maar bij het schilderen blijkt een nadeel. Het hout is niet echt glad geschaafd. Dat maakt het mooi, maar het schilderen gaat daardoor zwaar en langzaam en gebruikt veel meer beits dan bij glad geschaafd hout. Ik ben inmiddels bezig met de tweede bus van 2,5 liter Pantser Beits.

Volgende week meer details.

De fietspuzzeltocht

Ik heb meegedaan aan een fietspuzzeltocht.

Het afgelopen weekend stond Wouwse Plantage in het teken van festiviteiten. Zoals sommigen weten, ben ik penningmeester van het bewonersplatform, een soort dorpsraad. Naast belangrijke zaken als (verkeers)veiligheid, mobiliteit, eenzaamheid, onderhoud van de openbare ruimte etc. houden we ons ook bezig met leuke dingen. In september is er altijd een weekend met een aantal vaste activiteiten.

Op de vrijdagavond was er een zogenaamd bierfeest in een hele grote tent in een weiland direct buiten het dorp. Dat is een soort feest dat uit Duitsland is over komen waaien en nu in Nederland sterk aan populariteit wint. Het is er speciaal voor de jongeren in ons dorp en ook wel daar buiten. Ik weet niet hoe ze het in Duitsland vieren, maar zoals het in Nederland wordt gedaan is aan mij niet besteed. Het feest bestaat namelijk louter uit bier drinken uit hele grote pullen en muziek die we in mijn jeugdtijd ongelofelijk "not done" vonden. Nederlandstalige en Duitstalige schlagermuziek die snoeihard gedraaid wordt waardoor iedere conversatie onmogelijk is. Kennelijk vinden de bezoekers conversatie niet belangrijk en bestaat de lol uit die bierpullen en spelletjes zoals bierpulschuiven. Ik ben er wel een uurtje geweest omdat ik me als penningmeester een beetje verplicht voel om een gevoel te krijgen hoe groot de omzet gaat worden, of dat de omzet wellicht gaat tegenvallen.

Op zaterdag waren er de jaarlijkse Pinse Highland Games. Pins slaat op de historische bijnaam van Wouwse Plantage: "Pindurp". Waar het woord Pin vandaan komt, leg ik een andere keer uit. Bij de Highland Games strijden  teams van 6 personen tegen elkaar met sporten zoals rotsblok gooien, hooibaal opsteken, trekkerband omgooien, boomstamslalom, natuurlijk touwtrekken (het leukste spel) en nog enkele andere. We hadden dit jaar 9 teams.  Het geheel wordt begeleid door een professionele Highland Games ploeg. 

Aan het eind van de middag konden deelnemers en bezoekers en andere dorpsbewoners aanschuiven voor een dorpsBBQ. Ik zelf was belast met het uitdelen van vlees. We hadden twee vleesuitdelers en twee salade-uitdelers. Aansluitend aan de BBQ was er de mogelijkheid om te dansen tijdens een "Back to the eighties Party". Met muziek uit onze jonge jaren op een volume waarbij nog wel conversatie mogelijk was. 

Ook de zondag was volledig volgepland. 's Morgens om 10 uur was de start van de "Tour de Pink". Een MTB-tocht door het bos van Wouwse Plantage exclusief voor dames, liefst in het rose. Pink slaat zowel op rose als op Pin. Aan deze 30 km lange MTB-tocht deden dit jaar maar liefst 130 dames mee. Variërend in leeftijd van 12 tot 60+. Bij de finish reden ze door een Arc van rose balonnen, waarna ze getrakteerd werden op een rose ijsje en een glaasje rosé. 

Nadat de laatste dame gefinisht was, stond er een high tea voor 140 personen klaar. 

Onze huisfotograaf Kees maakt natuurlijk veel mooiere foto's dan ik met mijn smartphone, maar daar kon ik niet op wachten. 

De laatste activiteit was een fietspuzzeltocht, samengesteld door ons lokale quizmaster en puzzeltochtontwikkelaar Adri. Hij had op een route van 25 km ongeveer 30 objecten of situaties gefotografeerd en op een A4 geprint, in willekeurige volgorde. Wij moesten die plaatjes herkennen en de daarbij behorende letter op een formulier invullen. Door een aantal van die letters samen te voegen ontstond er dan een  woord. Brandstofcel was de oplossing. 
Bij de uitslag bleek dat deze puzzeltocht echt niet van ons niveau was. Wij eindigden namelijk op de laatste plaats. Wat de pijn enigszins verzachtte was dat we ex equo op de laatste plaats eindigden, dat wil zeggen met nog twee teams. Het was zo moeilijk dat het volgens mij onmogelijk was om alles goed te hebben zonder voorkennis. Toch waren er veel teams die meer goed hadden dan wij en er was er zelfs één die alles goed had. Ik heb er slecht van geslapen.
Marleen en ik fietsten natuurlijk op onze non-elektra bikes. Vijf andere mensen fietsen met ons mee op elektrische fietsen. Die moesten heel erg hun best doen om niet steeds te demarreren. Ik houd het er op dat we zo weinig goed hadden omdat we te veel bezig waren om die elektrische fietsen bij te houden. Nu ik me dat realiseer zal ik beter slapen. Volgend jaar zal het beter gaan want dan zal ik hoogst waarschijnlijk, vrijwel zeker ook op een e-bike meedoen. Marleen beweert van niet, maar ze heeft nog een jaar de tijd om van gedachten te veranderen.

Morgen wordt het hout voor de fietsenstalling geleverd en kunnen we aan de slag.
Details volgen.